Nieuw gemeentelijk groenplan stap dichterbij

  Vlinders, zoals deze gehakkelde aurelia, zijn afhankelijk van 

  een groene omgeving

Het nieuwe Hengelose groenplan is een stap dichterbij gekomen toen het enkele dagen geleden gepresenteerd werd in de commissie fysiek. Dat werd ook wel tijd, want het is alweer zo’n twee jaar geleden dat er een start mee gemaakt werd. Veel verder dan een visie is de gemeente nog niet gekomen; de uitwerking op detailniveau laat nog op zich wachten. Het plan houdt in dat circa tweederde van de oppervlakte aan gemeentelijk groen valt onder de hoofdgroenstructuur, waar niet aan getornd mag worden. Dat het onderwerp leeft bleek wel uit het feit dat praktisch alle stoelen in de zaal bezet waren.

De discussie over het plan werd sterk beïnvloed door de onvrede in de Hasseler Es, waar de gemeente de afgelopen jaren nogal wat bewoners in de gordijnen heeft gejaagd met een rigide aanpak van groenstroken die door bewoners werden onderhouden. Leonard Schenck van het actiecomité ‘Een groene wijk maak je samen’ gaf als voorbeeld hoe een bewoner welwillend zijn hek terug zette nadat de gemeente bij een meting had geconstateerd dat dit hek 2 decimeter op gemeentegrond stond. Later kwam er opnieuw een gemeentelijke meetploeg langs die stelde dat de eerste meting niet juist was en dat het inmiddels verplaatste hek nog eens 7 cm verder terug moest. Hoe zot wil je het hebben? Schenck liet weten dat je met dit soort problemen ook heel anders om kunt gaan en gaf als voorbeeld hoe de gemeente Amersfoort bewoners die een gemeentelijk groenstrookje langs een fietspad verzorgden een brief stuurde waarin ze hen bedankten voor de zorg en zelfs hen het bewuste strookje groen cadeau deed. Als Hengelo creatiever met deze kwestie omgaat dan moet het toch mogelijk zijn om voor alle betrokkenen een redelijke oplossing te vinden.

Leo Janssen van Pro Hengelo vond het opvallend dat de Natuur- en Milieuraad, die als groene partner van de gemeente meegedacht heeft bij het tot stand komen van  de groennota, toch kritisch was op het resultaat. Door een fout van de commissievoorzitter kon de NMR niet inspreken, maar gelukkig had de raad al een schriftelijk commentaar (zie www.nmrhengelo.nl onder actueel/natuur) aan alle fracties gestuurd. Daarin wordt de visie omarmt, maar tegelijkertijd bestaat er bezorgdheid over het ontbreken van een concrete uitwerking, waardoor het risico bestaat dat ad hoc beslissingen het beleid gaan beheersen, met negatieve gevolgen voor ons kostbare stadsgroen. In de discussie die volgde stelde Vincent Mulder van de SP voor om in buurten waar in het verleden veel klein blijvende miniboompjes zijn geplant deze te vervangen door echte bomen, zodat fraaie linden- en essenlanen ontstaan. Mulder maakt zich zorgen over de onevenredig grote aandacht die de Hasseler Es krijgt en de hoge kosten die daarmee gepaard gaan. Hij kent straten waar 20 gezinnen het met één boom moeten doen. Fractieleider van het CDA Marcel Elferink hekelde het rommelige groenbeleid. Hij vindt dat de gemeente geen grond moet terugnemen langs de geluidswallen bij de Dinant Buismanstraat en de Paul Kempenerstraat. Terwijl bewoners die stukken onderhouden en dat ook willen blijven doen wil de gemeente achter hun huizen een pad aanleggen om daar zelf incidenteel onderhoud te plegen. Alsof in Hengelo het geld tegen de plinten klotst en de stad zich dergelijke overbodige uitgaven gemakkelijk kan permitteren, nog afgezien van het feit dat je bewoners daar niet blij mee maakt. Het enige wat de gemeente volgens mij hier heeft te doen is met de bewoners vastleggen dat de betreffende grond een groene bestemming behoudt. Wees blij dat er bewoners zijn die gemeentelijk groen willen onderhouden! Elferink pleitte ook voor verkoop van snippergroen, wat de gemeente ruim 2,5 miljoen zou kunnen opleveren, nog afgezien van een structurele bezuiniging op onderhoud. Wethouder Janneke Oude Alink stemde in met de vanuit de raadsleden naar voren gebrachte wens voor een hoorzitting waarin burgers hun  licht kunnen laten schijnen over het nieuwe groenplan. Er komt ook een onafhankelijke commissie die zich zal buigen over groenconflicten tussen burgers en gemeente.

Wat ik mis in het groenplan, dat heet te gaan over al het groen in onze stad, is een paragraaf over spontaan groen, wildgroei, ook wel onkruid genoemd. Dit groen valt nu onder netheid en wordt op dezelfde manier behandeld als een weggeworpen bierblik. Het zou het overwegen waard zijn om dit specifieke groen ook onder te brengen in de groennota. Hoe om te gaan met dit plaaggroen, dat momenteel twee maal per jaar door de gemeente weggespoten wordt met het omstreden vergif Roundup, dat onder verdenking staat o.a. kanker te veroorzaken. Waarom zou de gemeente eigenlijk dit groen op straten en stoepen moeten bestrijden? De gemeente zorgt er toch ook niet voor dat stoepen in de winter sneeuwvrij zijn? Burgers worden geacht daarvoor te zorgen, en zo zou dat evengoed kunnen met het onkruidvrij maken van stoepen. Op straten hoeft helemaal geen actie ondernomen te worden, omdat het verkeer weinig anders toelaat dat platgereden straatgras. Daar zou een mooie bezuiniging uit voort kunnen komen, die bovendien de gezondheid van burgers ten goede zou komen.

Roundup is een gevaarlijk vergif

 Straatgras enkele weken na een spuitbeurt: wat is het 

 maatschappelijk belang van het platspuiten ervan?

Het het vrijgeven vorige maand van de resultaten van een tweejarig onderzoek naar de invloed van Roundup en gentech-graan op ratten raakt dit wereldwijd meest gebruikte herbicide nog meer omstreden dan het tot dusverre al was. Franse onderzoekers onder leiding van prof Séralini werkten met drie groepen van elk 60 ratten. Een groep werd gevoerd met gentech- mais (GM), dat genetisch zodanig is aangepast dat het grote hoeveelheden Roundup kan weerstaan, een groep kreeg met Roundup bespoten GM en de derde groep kreeg normale mais, maar kreeg daarnaast een beetje Roundup in het drinkwater toegediend. Verder was er een controlegroep van 20 ratten die niets anders kreeg dan normale mais. De ratten werden gedurende hun hele levenscyclus van twee jaar gevolgd, wat dit onderzoek uniek maakt. Eerdere onderzoeken naar mogelijke schadelijke werking van Roundup duurde slechts drie maanden en viel onder de regie van de industrie. In dit uitgebreide onderzoek, dat geheel los van de producent tot stand kwam, bleek dat er na vier maanden tumorgroei tot ontwikkeling kwam, die uiteindelijk een groot aantal m.n. vrouwelijke ratten fataal werd, en waarbij de sterfte opliep tot 70%, terwijl in de controlegroep slechts 20% stierf. Uit het onderzoek kan de conclusie getrokken worden dat het zeer aannemelijk is dat zowel GM als Roundup ook voor mensen schadelijk zijn op de lange termijn. De EU laat de studie met spoed verifiëren.

Zoals te verwachten was kreeg de studie direct kritiek vanuit de hoek van de biotechnologie. Belangrijkste punt van kritiek betreft het gebruik van albino laboratoriumratten, die meer dan gewone ratten gevoelig zijn voor de ontwikkeling van tumoren. Maar zelfs al zou maar de helft van de resultaten overeind blijven, dan is er nog voldoende reden om aan te koersen op een spoedig verbod van Roundup. Bovendien komt dit onderzoek boven op alle eerdere aanwijzingen dat RoundUp niet pluis is. 

De gemeente Hengelo gebruikt nog steeds twee keer per jaar Roundup om straten en stoepen van spontaan groen te ontdoen. Begin dit jaar bleek na kritische vragen van de Natuur- en Milieuraad dat de gemeente daar mee door wil gaan, want alternatieven zijn duurder. De gemeente is ook bang dat burgers gaan klagen als er nog maar één keer per groeiseizoen bestrijding plaats vindt. Er zijn echter voldoende argumenten om klagers op andere gedachten te brengen. Is het niet heel vreemd dat we onze gezondheid van minder belang achten dan ‘nette’, van spontaan groen ontdane stoepen en straten? Wat zegt dat over ons? Wat ik ook heel raar vind is dat de gemeente dit werk überhaupt uitvoert. De gemeente zorgt er ook niet voor dat 's winters de stoepen sneeuwvrij zijn. Dat wordt gezien als een taak voor burgers. Dat zou voor het verwijderen van spontaan groen op stoepen even goed kunnen, met een leuke besparing als resultaat!