Stadspark Huys Hengelo

Handtekeningen verzamelen is een leuke manier om mensen beter te leren kennen. Veruit de meeste handtekeningen hebben we (Bea, Gerda, Paula, Mark z’n ouders en ik) opgehaald in Thiemsland, de aanpalende jonge en dichtbevolkte wijk, waar veel in steen en asfalt is geïnvesteerd en naar verhouding maar weinig in groen. Je kunt merken dat het onderwerp leeft. Dat is ook niet zo vreemd als je bijvoorbeeld kijkt naar het Bevrijderslaantje zoals dat er tot vorig jaar bij lag: 20 bij 200 meter steen en asfalt met op het eind een boompje. Iemand heeft ooit bedacht dat zoiets voor Thiemsland wel goed genoeg zou zijn. De bewoners dachten daar echter anders over. Gelukkig heeft de gemeente vorig jaar deze fout hersteld en daar 15 bomen geplant, zodat de startbaan, zoals deze plek geringschattend door omwonenden werd genoemd, er inmiddels een stuk beter uit ziet. En wat dacht je van de locatie van het voormalige Huys Hengelo, een plek die al jaren door appartementenverkopers wordt aangeprezen als stadspark, maar nog niets anders is dan een door water omringde stenen vloer en een grasveld. Waar is het park, vragen de bewoners zich af. En dan komt daar nog een omvangrijke bomenkap op het kerkhof bij, waarbij de oude sfeer gaande weg bezig is te verdwijnen. Veel mensen trekken zich dat aan. De ziel is eruit, zegt de een. Het is hier (in Thiemsland) nu al een grijze boel, vindt een ander. Er zijn er maar weinig die het niets uitmaakt. Als we een paar weken extra tijd hadden genomen dan waren we met ons motto ‘kies voor het leven’ stellig de 1000 steunbetuigingen gepasseerd!

In memoriam?

                                                                                                                                                               De winter ligt weer achter ons en het voorjaar barst al weer uit zijn voegen, maar voor de oude begraafplaats aan de Bornsestraat in Hengelo valt de winter nu pas in. Bestuurders hebben besloten dat het kerkhof om vooralsnog duistere redenen ‘in de oorspronkelijke staat’ teruggebracht moet worden. Bijna 1000 jaar werd er begraven, en geen mens die weet hoe het eruit zag in de 13e, 15e of 17e eeuw. Maar er zijn wel een paar foto’s van bijna een eeuw oud. En die gaan nu het beeld bepalen: strak en recht, met kort geschoren gazons en alle blaadjes in de herfst netjes opgeruimd, en vooral met veel minder bomen. Echt in de geest van de Franse stijl, die bol staat van beheersing. Wie zit daar op te wachten? Het kerkhof is nu toch heel anders van karakter? Het heeft zich geleidelijk aan ontwikkeld tot een ietwat bosachtig parkje met een aroma van de Engelse landschapsstijl. Dat moet, als het aan de plannenmakers ligt, in het keurslijf van de Franse stijl geperst worden, ter meerder eer en glorie van wie het weet mag het zeggen.

Vandaag hebben een aantal geëngageerde mensen na een bliksemactie 372 handtekeningen tegen de bomenkap aan burgemeester Kerckhaert overhandigd met het dringende verzoek zijn invloed aan te wenden om dit ongelukkige plan om te buigen. De kap is al uitgesteld tot oktober. Het laatste woord over deze zaak is zeker nog niet gezegd.

Om mensen te informeren over de verwikkelingen rondom het kerkhof ben ik dit weblog begonnen. Ik zal de gang van zaken kritisch maar op positieve wijze volgen. Misschien kunnen we samen dit mooie stukje natuur voor Hengelo veilig stellen.