Het kerkhof in de lift

Bodembedekkers in plaats van een boom                                                             

Gisteren sprak ik een bewoonster van Thiemsland die al maanden geen stap meer op de oude begraafplaats had gezet omdat ze bang was zich rot te schrikken van de gevolgen van de kap van 30 bomen in februari. Misschien dat meer mensen vanwege die reden huiver hebben om het kerkhof te betreden. Daar is echter geen reden meer voor. Met de aanplant van 35 jonge bomen en vele heesters zit het kerkhof gelukkig weer in de lift. En zoals ik vorige week al schreef valt het, nu er overal weer blad aan de bomen zit, niet eens zo heel veel op dat er 30 bomen gekapt zijn. Op sommige plekken, zoals in het achterste deel van het kerkhof en langs de Bornsestraat, is de verandering opvallend, maar de nieuwe aanplant maakt veel goed. Ik vindt het wel een misser dat het gat, dat aan de oostkant ontstaan is doordat daar een grote conifeer abusievelijk gekapt is, niet gevuld is met een nieuwe boom. De grond is slechts beplant met lage, gecultiveerde bodembedekkers, terwijl het bij de gemeente en de Vereniging Gemeenschappelijk Onderhoud toch bekend moet zijn dat er nieuwbouwplannen bestaan voor het aanpalende terrein. Dat kan overigens nog wel 10 jaar duren, en het zou daarom juist slim zijn om er nu al op in te spelen door het planten van een boom. Daarmee voorkom je dat toekomstige nieuwbouw het intieme karakter van het kerkhof al te zeer aan zal tasten. Een nieuwe conifeer zou hier wel op zijn plaats zijn.

Hoewel er op het achterste deel van het kerkhof nog steeds gewerkt wordt aan het inplanten van nieuwe aanplant, kan ik iedereen aanraden om eens een kijkje te nemen. Inmiddels zijn alle onveilige, lage hekjes, die voor zijpaden gespannen waren, verwijderd, nadat enkele weken geleden een oude man erover was gestruikeld en met een dubbele enkelbreuk naar het ziekenhuis was afgevoerd. De hekjes waren oorspronkelijk bedoeld om de konijnen tegen te houden uit het deel waar vorig voorjaar al jonge aanplant was neergezet, maar ze hebben nooit gefunctioneerd. De konijnen sprongen er gewoon overheen, en daarbij bleek dat de nieuwe beplanting niet eens op hun menu stond. Iedereen kan nu weer veilig de zijpaden verkennen, maar wees wel alert wel op de stenen richel midden op het hoofdpad, die de begrenzing van het rond 1840 gesloopte kerkje aangeeft. Die richel steekt heel verradelijk enkele centimeters boven de grond uit.