Een hart voor bomen II

Sinds eind vorige week ligt er een houten hart niet ver van het sluisje in de Drienerbeek in Thiemsland. Vanwege het vele puin in de grond had de oplevering vertraging opgelopen. Het zal nu niet lang meer duren of schoolklassen zullen het educatieve belevingspad langs de Berflobeek volgen, beginnend bij Veldwijk Zuid niet ver van de rand van de stad en eindigend bij de grachten van Huys Hengelo vlakbij het centrum. Het liefdesverhaal van Geesje Lansink en Wessel Maats, dat zich afspeelde op het einde van de zestiende eeuw, vormt een mooi voertuig voor het belevingspad, waarbij het wel de bedoeling is dat de schoolkinderen iets leren over water. Ze moeten bijvoorbeeld de helderheid en zuurgraad van het beekwater meten en ze krijgen onderweg informatie over eigentijdse onderwerpen die samenhangen met de beek. Het bomenhart past prima in deze nieuwe route, die naar verwachting in april gereed is. Het heeft niet alleen de hartvorm van een lindeblad, waarmee het verwijst naar de liefde, maar je kunt er ook een boom in zien. Bomen hebben een sterke invloed op het lokale klimaat, op de grondwaterstand en daarmee ook op het peil van de beek. Bomen verdampen niet alleen water, wat in tijden van hitte een verkoelend effect heeft, maar ze houden het ook vast. Ze voorkomen dat bij regen het water te snel wordt afgevoerd. Als regenwater te snel wordt afgevoerd vergroot dat de verdroging en bovendien bestaat dan de kans dat de riolering al dat water niet kan verwerken. Daarom is het noodzakelijk dat we goed zorgen voor onze bomen, die overigens om meerdere redenen belangrijk zijn voor de leefbaarheid van de stad. Juist in een tijd waarin de heersende tuinmode ontgroening en verstening in de hand werkt zou het mooi zijn om de waarde van bomen ook bij jonge mensen onder de aandacht te brengen.

Lees hier Een hart voor bomen, deel I