Belevingswaarde

 

Moeraseiken kleuren prachtig in de herfst        

Een week geleden meldde TC Tubantia dat volgens het college van B&W de belevingswaarde van Hengelo omhoog moet. Dat is goed nieuws, want op dat vlak kan er nog veel verbeterd worden. Volgens wethouder Eric Lievens moet Hengelo vooral de stad worden van het cultureel erfgoed. Dat zal niet meevallen, want wie in de binnenstad rondkijkt krijgt niet de indruk dat dit het sterkste punt van onze stad is. Toch hebben we met o.a. Tuindorp en het ROC wel wat in huis. Achtergrond van dit streven is de in de nota Vrijetijdseconomie uitgewerkte wens om meer toeristen naar de stad te krijgen, en om eigen inwoners langer in de stad te houden, om zo de lokale economie te versterken. Groen wordt daarbij ook van belang geacht, en dat inzicht biedt hoop voor iedereen die een groene stad voorstaat. In de eerste plaats denkt de gemeente aan het nieuwe Weusthagpark en aan de stadsranden. De emoties bij burgers lopen echter vooral hoog op als groen in de wijken op de schop gaat, zoals onlangs bij de oude begraafplaats en in de Hasseler Es. In het laatste geval wordt al de conclusie getrokken dat het weghalen van groen door de gemeente de wijk duurzaam lelijker lijkt te maken. De nieuwe aanplant leidt volgens de CDA-fractie niet automatisch tot een kwaliteitsverbetering. Als dat zo is, dan gaan we de verkeerde kant op: aan de belevingswaarde wordt afbreuk gedaan. Wil je mensen in de stad houden dan is juist een groene omgeving belangrijk, en de gemeente speelt daarin een cruciale rol. Een fraai voorbeeld van hoe je de belevingswaarde van een straat kunt verbeteren is te zien aan bv. de Bornsestraat, waarlangs ooit grote bomen stonden. Na de kap ervan eind jaren '20 kreeg deze straat een steeds troostelozer aanzien, totdat de gemeente kort na de eeuwwisseling twee rijen moeraseiken plantte. Wat een verschil! Kijk, daar kun je mee voor de dag komen!