‘Wees stil mijn hart, deze grote bomen zijn gebeden’, dichtte de Indiase dichter Tagore. Een eeuw oud is voor een linde nog niet echt oud, maar toch zijn de 33 krimlinden langs de lanen op het kerkhof imposante bomen van een meter of 20 hoog. Deze soort linde wordt ook wel treurlinde genoemd vanwege de afhangende takken. Er zijn nog maar weinig plekken in ons land met een intacte laan met zulke oude maar nog steeds vitale krimlinden. Je zou dus mogen verwachten dat er zorgvuldig mee omgesprongen wordt, te meer omdat deze lindebomen worden gezien als de kern van de hele groenstructuur op het kerkhof. Andere bomen, zoals 3 wilgen en een amberboom, moeten ervoor wijken, omdat ze de linden zouden bedreigen.
Wie niet alleen naar de prachtige boomkronen kijkt maar ook naar omlaag ziet op meerdere plaatsen beschadigingen aan de voet van deze lindebomen. Bij de ingang van het kerkhof is het meteen al raak: de eerste twee linden zijn aan de voet ingezaagd. Dat gebeurde medio jaren 90 om de smalle lindelaan toegankelijk te maken voor de auto’s van een firma die het groenonderhoud uitvoerde. Verderop in de laan zijn bij nog eens 6-8 lindebomen beschadigingen te zien die ontstaan zijn door het aan het groenonderhoud gerelateerde autoverkeer, of door het verkeer dat verband houdt met de herinrichting van de begraafplaats. Blijkbaar is het moeilijk om het onderhoud schadevrij uit te voeren. Een graafmachine is al eens langs geweest en het schijnt dat een bulldozer ingezet gaat worden om bosjes op te ruimen. En dan volgt in de herfst nog de bomenkap. Ook het hoge onderhoudsniveau waarvoor gekozen is zal meer voertuigbewegingen genereren met telkens weer de kans op beschadigingen. Elke beschadiging van de stam vormt een risico op aantasting door insecten en schimmels. Wat zijn op de lange termijn de consequenties voor deze lindebomen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten