Zowel de Franse als de Engelse stijl hebben elk hun eigen schoonheid. Ze zijn wel gebaseerd op heel verschillende ideeën over de relatie van de mens tot de natuur. Bij de Franse stijl draait alles om beheersing van de natuur. Rechte paden, strak gesnoeide hagen in rechte lijnen, symmetrie, geometrische vormen en verhoudingsgewijs grote, kort geschoren gazons bepalen het beeld. Alles is heel rationeel opgezet. Er wordt veel gebruik gemaakt van buxushagen om vakken aan te leggen. Per vak wordt er maar één soort planten gebruikt. Alles wat op een ongedwongen en nonchalante wijze groeit en niet in model geknipt kan worden is bij deze stijl eigenlijk niet zo welkom.
De Franse stijl maakte zo’n 300 jaar geleden furore in adellijke kringen. Als reactie hierop ontstond in de 18e eeuw de Engelse landschapsstijl. In plaats van de natuur in het gareel houden wilde men dat zij gewoon haar gang kon gaan. De kern van deze stijl is niet beheersing, maar loslaten. Het idee is om een landschap te scheppen waar weinig logica in zit, zodat je één kunt worden met de natuur. Het gevoel domineert hier het ontwerp, niet het verstand. Slingerpaden, boogjes en een spannende afwisseling van beplanting bepalen het beeld.
Zoals eerder al gezegd heeft de oude begraafplaats gedurende de vorige eeuw een geleidelijke verandering van stijl ondergaan. Door een beperkter onderhoud en een andere beplanting is het kerkhof meer en meer opgeschoven in de richting van de Engelse stijl. De paden verraden nog de opzet van weleer, maar de afwisselende en spannende beplanting zijn onbetwist de kenmerken van een veel lossere stijl, die veel meer past bij een historisch kerkhof. De VGO vindt echter dat het zo niet langer kan: terug naar ‘de oorsprong’, de formele Franse stijl.
Er zijn nog een aantal verschillen die er toe doen. Wilde dieren en planten lijken meer kans te maken in een omgeving die volgens de Engelse stijl is aangelegd, omdat deze stijl de natuur meer ruimte biedt. Dat is niet onbelangrijk nu steeds meer dieren, net als mensen overigens, naar de stad trekken, omdat het leven buiten de stad steeds moeilijker voor hen wordt. Een tweede verschil is dat het onderhoud bij de Franse stijl aanzienlijk duurder is. Er moet veel gesnoeid en gemaaid worden, en de strakke aanleg mag niet ontsierd worden door onkruid. Dat alles kost veel geld. De gemeente heeft twee jaar geleden € 14.000 per jaar gereserveerd voor het groenonderhoud van de oude begraafplaats in de nieuwe situatie. Dan kan het gras elke week gemaaid worden. Wel moet er nog even 15 miljoen bezuinigd worden…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten