Controle op bomenkap broodnodig



Illegale kap aan de Zwavertsweg                          

Nu de Bomenstichting nog dit jaar haar deuren gaat sluiten valt voor mensen die op lokaal niveau bomen willen beschermen een belangrijke ondersteuningsbron weg. Dat controle op bomenkap broodnodig is blijkt wel uit incidenten die af en toe aan het licht komen.  Eind vorig jaar werd door het Actiecomité Bomenkap Oude begraafplaats Nee! met succes geprotesteerd tegen de voorgenomen kap van acht bomen op de oude begraafplaats aan de Bornsestraat te Hengelo, omdat er voor deze bomen geen kapvergunning voorhanden was. In februari was er ophef over illegale kap op industrieterrein Strootbeekpark, dat heringericht zou worden en waarvoor ruim 50 bomen zouden moeten verdwijnen. De bomenwerkgroep van de Natuur- en Milieuraad had daartegen bezwaar aangetekend, en nog voordat daarover beslist was werd alvast door de projectontwikkelaar een groot aantal bomen gekapt. En vorige week werden voortijdig zestien bomen gekapt op een terrein naast Zwavertsweg 122 om daar de bouw van drie huizen en 20 garageboxen mogelijk te maken.

Bouwbedrijf Aan de Stegge uit Enter, verantwoordelijk voor de projectrealisatie, had al een jaar in de clinch gelegen met buren, die niets van dat plan moesten hebben. Toen begin deze maand de omgevingsvergunning (de opvolger van de vroegere bouw- en kapvergunning) dan toch door de gemeente werd afgegeven duurde het niet lang tot een zware grijper de bomen, waaronder een bijzonder dikke berk, uit de grond trok. Een illegale actie van Aan de Stegge, want de termijn dat er bezwaar kan worden ingediend tegen de kap loopt nog tot 7 juli. De gemeente is op de hoogte gebracht. De bomenwerkgroep vreest dat projectontwikkelaars weinig ontzag hebben voor de gemeentelijke bomenverordening, die voorschrijft dat er pas gekapt mag worden als de gemeente aangeeft dat er binnen de gestelde termijn geen bezwaar is ingediend tegen de verleende vergunning.

Naschrift: De gemeente stelde na afloop van de bezwaartermijn dat er volgens haar geen sprake was van illegale kap, omdat er geen bezwaren zijn ingediend. Dit is een wel zeer discutabele uitspraak.

De Bomenstichting beëindigt haar activiteiten

Na 41 jaar inzet voor het behoud van bomen in het algemeen en monumentale bomen in het bijzonder zal de landelijk opererende Bomenstichting tot verdriet van velen haar activiteiten uiterlijk eind van het jaar staken. Die teleurstellende boodschap bracht zij vandaag in een brief over aan de omvangrijke achterban. Beëindiging van (project)subsidies van de Rijksoverheid in combinatie met een teruglopend aantal donateurs veroorzaakten een zo zwakke financiële positie dat doorgaan niet verantwoord is. Het is een groot gemis voor ons land, want de Bomenstichting is de enige natuurorganisatie die gespecialiseerd is in het behoud van bomen. Ze houdt niet alleen een register bij van monumentale bomen die van landelijk belang zijn, maar zij heeft in de loop van de tijd ook een grote schat aan kennis verzameld over de waarde en het behoud van bomen. De stichting ondersteunt niet alleen het lokale bestuur, maar ook circa 200 plaatselijke vrijwilligers, die zich inzetten om bedreigde bomen te behouden, met adviezen en publicaties als Bomen en wet, Welke boom heeft de X-factor? en Bomen en bouwen. Het ziet er naar uit dat de Bomenstichting de eerste landelijke natuurorganisatie wordt die onder invloed van de gigantische bezuinigingen op natuur door het Rijk (60% van het budget wordt wegbezuinigd!) haar werk moet staken. De stichting heeft 4 decennia lang gepleit voor een duurzame en groene leefomgeving, waarin bomen kansen krijgen om tot volle wasdom te komen. Dat is belangrijk, niet zozeer voor de natuur, alswel voor onszelf. Bomen verhogen het welzijn van mensen op velerlei manieren. Wat zal er gebeuren als wij dat niet meer op waarde weten te schatten?

Straatflora

 

V.l.n.r.: ooievaarsbek, paardebloem, kamille, klaproos                  

Na de overvloedige regenval van de afgelopen weken heeft de flora een flinke oppepper gekregen, niet alleen buitenaf, maar ook in de stad. Langzaam verschieten stoepen en straatranden die niet al te intensief gebruikt worden van kleur. Het zo vertrouwde grijs wordt groen gespikkeld door de onweerstaanbare groei van onze inheemse flora, hoewel ontsnapte tuinplanten als campanula en vrouwenmantel zich daar soms bij aansluiten. Wie van de natuur houdt hoeft eigenlijk niet eens de stad uit, zo zou je haast denken, want er groeit van alles en beslist niet alleen onaanzienlijk spul. Juni is een maand waarin heel veel planten bloeien, en dat zie je dan ook op straat in Hengelo. Ooievaarsbek op het Kuyperplein, paardenbloem, een doodgewone maar mooie plant en bovendien eetbaar, te vinden o.a. langs de Uitslagsweg, kamille langs de rand van de Oude Bornseweg en klaproos aan de Mesdagstraat zijn maar enkele voorbeelden van wilde planten die de straat kleur geven. Veel mensen vinden het maar onkruid, maar als je open staat voor de schoonheid van wat de natuur te bieden heeft dan denk je daar anders over.

De tuin als schatkamer

Met de klok mee: egel, mereljong, bruine kikker en gerande spanner

Wie de natuur ruimte gunt in de eigen tuin hoeft zich nooit te vervelen. Er is altijd wel iets dat voor een verrassing zorgt. Een gevarieerde natuurlijke beplanting trekt immers allerlei kleine diertjes, zoals spinnen, slakken en insecten, die niet alleen voedsel vormen voor een groot aantal vogels, maar ook voor bijvoorbeeld een leuk dier als de egel. Wie het goed doet kan in de loop van jaren tientallen vogelsoorten over de vloer krijgen en daar hoef je echt geen villapark of stadsrandtuin voor te hebben. Ook op een klein stukje grond in of bij het stadscentum kan het leven zich steeds rijker ontwikkelen als je daar maar voldoende mogelijkheden voor schept. Voedsel, water, beschutting en nestgelegenheid zijn belangrijk, maar ook toegankelijkheid. Egels moeten wel een doorgang kunnen vinden om binnen te komen, wat niet vanzelfsprekend is nu steeds meer tuinen met schuttingen afgescheiden worden. Het beste resultaat krijg je door verbindingen te maken met andere groene tuinen en niet alleen met achterpaden. Dat werkt op dezelfde manier als de ecologische hoofdstructuur, die natuurreservaten met elkaar moet verbinden, zodat dieren zich gemakkelijk en zonder grote risico's kunnen verplaatsen.

Ontspannen tuinieren

Loskomen van het moeten geeft meer ruimte voor ontspanning                      

Veel tuinen gaan tegenwoordig op de schop om ze onderhoudsarm te maken. We hebben wel wat anders te doen dan steeds met die tuin bezig te zijn. Druk, druk, druk, er zijn nog zo veel andere dingen die nog om aandacht vragen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat steeds vaker groen eruit gaat om plaats te maken voor steen. Hagen moeten wijken voor schuttingen. Dat is lekker gemakkelijk, want steen en schuttingen vragen weinig onderhoud. Dat je daarmee ook het leven weg doet, daar staat niet iedereen bij stil.

We maken het ons ook wel erg moeilijk door de hoge eisen die we veelal aan een tuin stellen. Het gras moet kort gemaaid, de randen moeten strak, planten mogen niet door elkaar groeien, onkruid is taboe en slakken moeten bestreden worden. Er is heel veel moeten en dat kost allemaal tijd en energie. Wie los weet te komen van al dat moeten ontdekt al gauw dat tuinieren helemaal niet zoveel tijd hoeft te kosten en bovendien nog leuk is ook. Perfectie is eerder een last dan een lust en kan ontspannen tuineren flink in de weg staan. De natuur is immers niet perfect, kijk alleen al naar al die luizen, rupsen en slakken die wel weg weten met al die mooigevormde blaadjes. Met de bestrijding van die beestjes kun je heel druk zijn, terwijl je ze ook gewoon hun gang kunt laten gaan. In een natuurlijke tuin is doorgaans evenwicht. De aanwezigheid van veel bladverorberende beestjes trekt bijvoorbeeld vogels aan. Zie je de tuin als een provisiekamer voor vogels, vlinders en andere leuke dieren, dan kijk je met andere ogen naar de vraatsporen van slakken en rupsen. Heel veel werk wordt dan overbodig. Genieten van de natuur kan echt in de eigen tuin!