 |
| Dodenherdenking Hengelo 2013 |
Onder
het voortdurende gebeier van klokken liepen eergisteren honderden Hengeloërs naar
het oorlogsmonument naast het stadhuis om deel te nemen aan de
herdenkingsplechtigheid. Na het spelen van The last post en twee minuten stilte
werd een witte duif vrijgelaten. Het dier vloog meteen naar een richel onder de
overkapping tussen de zuilen van de gevel van het stadhuis en bleef daar nog
een hele tijd zitten. Ik denk dat weinig mensen hebben gezien hoe gestrest en
angstig die duif was. Ondertussen vloog een heel andere stadsduif af en aan
over de menigte, steeds terugkerend met een takje in de bek. Daar wordt in vrijheid aan de
toekomst gebouwd, en dat was mooi om te zien. Wat een contrast met dat gedesoriënteerde, net vrijgelaten symbool
voor de vrede! Ik vind het niet erg passend om een duif angst aan te jagen,
zeker niet bij een ceremonie voor het herdenken van oorlogsslachtoffers. De duif zit al in het monument, en de natuur voegde er nog een levende aan toe. Het is er al! In plaats van met een duif in de weer te gaan zouden we
er beter aan doen om de vrijheid te onderhouden. Vrijheid is immers niet
vanzelfsprekend, ook niet in ons vredige landje.
‘Vrijheid
spreek je af’ was dit jaar het thema bij de herdenkingsdagen. Wat toepasselijk
nu net enkele dagen eerder op de Dam te Amsterdam tijdens de abdicatie van
Beatrix twee antimonarchisten door de politie zijn opgepakt, terwijl ze niets hadden misdaan.
Ze werden afgevoerd en twee uur vastgehouden. Met de burgemeester van Amsterdam
hadden ze de afspraak gemaakt dat ze individueel hun mening mochten uiten met
behulp van een bordje, en dat deden ze ook, en niet meer dan dat. Inderdaad,
vrijheid spreek je af, maar wat als de sterkere partij zich niet aan de
afspraken houdt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten