Mensenrechten gelden ook in Nederland

Het is vandaag 65 jaar geleden dat de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens door een groot aantal landen werd ondertekend. We moeten deze belangrijke rechten, zoals de vrijheid van meningsuiting en het recht op een eerlijk proces, in ere houden. Dat gaat niet vanzelf, en daarom is het belangrijk om bij deze verjaardag stil te staan en iets te doen voor mensen die gedupeerd zijn wegens het schenden van hun fundamentele rechten. Voor een aantal van hen organiseert Amnesty International deze maand een wereldwijde schrijfmarathon, waaraan naar verwachting meer dan een miljoen mensen in bijna 80 landen zullen deelnemen. Het gaat bijvoorbeeld om de vrijlating van de Saudische Mohammad al-Qahtani die vastzit omdat hij een mensenrechtenorganisatie heeft opgericht, en om gerechtigheid voor Yorm Bopha uit Cambodja, die een jaar geleden tot drie jaar veroordeeld werd vanwege haar geweldloze strijd tegen gedwongen huisuitzettingen, maar ook voor Miriam Lopez uit Mexico, die gemarteld en verkracht is door militairen. Meer informatie over deze schrijfactie is te vinden op de landelijke site van Amnesty.

    In het pand Nieuwstraat 6 kan iedereen zich aansluiten bij de internationale
schrijfactie van Amnesty dankzij de vrijwilligers van de afdeling Hengelo

Hengelo heeft een actieve afdeling van Amnesty met 22 enthousiaste vrijwilligers. De afdeling wist voor deze schrijfmarathon tijdelijk een leegstaand winkelpand aan de Nieuwstraat op nr. 6 te betrekken. Op alle woensdagen en zaterdagen tot en met 21 december kan iedereen die dat wil daar kant en klare brieven ondertekenen, waarin gevraagd wordt om vrijlating van gewetensgevangenen of vervolging van schenders van mensenrechten. De winkel is open van 11 tot 17 uur.

Bij de tiende verjaardag van de Universele Verklaring, in 1958, zei Eleanor Roosevelt, de weduwe van de grote Amerikaanse president Roosevelt, dat de mensenrechten volgens haar beginnen op kleine plaatsen: in kantoren, fabrieken en werkplaatsen. Zij vond dat mensenrechten door de gemeenschap gedragen moeten worden, ook in alledaagse situaties. Anders hebben ze weinig betekenis. Dat betekent dat we elkaar die rechten moeten gunnen, overal waar we onder elkaar verkeren. We zouden elkaar niet de mond moeten snoeren omdat een bepaalde boodschap ons onwelgevallig is. Toch gebeurt dat soms, ook in Hengelo.

Opvallend is dat we bij mensenrechten denken aan de andere kant van de wereld, niet aan de situatie in ons eigen land. Dat blijkt uit publieksonderzoek van het College voor de Rechten van de Mens, aldus Trouw van vandaag. “Nederlanders herkennen de mensenrechten niet als hun eigen recht of dat van een ander in het geding is”, aldus voorzitter Laurien Kosters. Drie op tien kunnen spontaan geen enkel mensenrecht noemen. Als je je rechten niet kent weet je ook niet wanneer ze onder druk komen te staan. Kosters: “Men denkt dat het allemaal goed geregeld is met onze mensenrechten, maar uit recente voorbeelden blijkt dat mensenrechten nog regelmatig onderwerp van discussie zijn.” We moeten alert blijven, want altijd zullen er mensen zijn die anderen de rechten willen ontzeggen die zij voor zichzelf wel opeisen.