Een hart voor bomen

Schetsontwerp voor een bomenhart in Thiemsland                  

Honderden stammen zijn te dik voor de versnipperaar, waar alles tot 40 cm diameter in verdwijnt. Wat te doen met alle resterende bomen van de windhoos van 12 juli? Mijn idee is om een groot aantal stammen in verschillende lengtes recht overeind tegen elkaar te zetten in de vorm van een lindeblad. Lindebomen werden van oudsher geassocieerd met liefde en vruchtbaarheid. Het blad is hartvormig en je kunt er een boom in zien.

De opbouw moet zo zijn dat er een geleidelijk niveauverschil ontstaat tussen top en voet. De voet zou iets verzonken moeten worden, zodat het lijkt of het geheel in de grond wegzakt, of er juist uit te voorschijn komt. Dat is ook precies wat er vervolgens zou moeten gebeuren. Langzaam aan zullen de stammen vermolmd raken, de een sneller dan de ander. Ze vormen zo een voedingsbodem voor nieuw leven. Eerst zullen mossen en paddestoelen verschijnen, jaren later planten en nog veel later, waarschijnlijk pas na decennia, heesters en bomen. Het gaat om twee tegengestelde bewegingen. Het verval van de stammen is een beweging richting de aarde, terwijl het ontstaan van nieuw leven een beweging is richting de hemel. Een oefening in geduld.

Het hart is gesitueerd in Thiemsland langs het wandelpad dat in het verlengde van het Heemafstraatje ligt, maar kan natuurlijk op een andere locatie gerealiseerd worden, als er maar plek is voor iets van pakweg 10 bij 15 meter. Staat het eenmaal, dan moet de tijd haar werk kunnen doen. Belangrijk is dat het met rust gelaten wordt, wat wil zeggen dat er geen groenonderhoud wordt gepleegd. De natuur moet er ongestoord haar gang kunnen gaan. Zo zou na verloop van tijd een microreservaat kunnen ontstaan met bijzondere planten- en dierensoorten. Dat is natuurlijk ook afhankelijk van de aantallen mensen die deze plek gaan gebruiken. Het is weliswaar geen speelobject, maar het is wel mogelijk het te betreden.

Mijn ontwerp benadrukt de liefde voor het leven en berust op de gedachte dat leven en dood onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden; het een komt voort uit het ander.

Lees hier Bomenhart in aanbouw, en hier Een hart voor bomen, deel II