De Vereniging Gemeenschappelijk Onderhoud is opgericht in 1912 als een vereniging van eigenaren van graven op de oude begraafplaats, en het is dan ook te begrijpen dat deze organisatie het belangrijk vindt dat de grafmonumenten behouden blijven. Ook vanuit cultuurhistorisch oogpunt is het van belang ze te blijven koesteren. Maar hoe ver moet je daarin gaan? Sommige zijn heel bijzonder, zoals de oudste steen uit 1625, het graf van de laatste heer van Huys Hengelo, of het symbolistische graf van Carolina Lodder. Als je die voor al het andere wilt laten gaan, dan zal iedereen dat begrijpen. Maar als de VGO alle monumenten als heilig ziet, zoals ik gisteren beschreef, dan zal vroeg of laat al het andere wat daarvoor een bedreiging vormt onder vuur komen te liggen. Dan hebben we het over lindebomen van ongeveer een eeuw oud. Dat kan leiden tot beschadiging van deze bomen, bijvoorbeeld door het afzagen van wortels, of zelfs van een deel van de voet van de betreffende boom, om zo de graven te ontzien. Dat is eind vorige eeuw al eens gebeurd bij twee lindebomen vlakbij de ingang. Destijds, er was nog geen achteringang, had het tot doel om de laan breder te maken, zodat je gemakkelijker met een vrachtwagentje het terrein op kon voor het uitvoeren van onderhoud. Dergelijke beschadigingen maken de linden kwetsbaar. In het ergste geval kan de heilig verklaring van de grafstenen leiden tot een nieuwe kapvergunning voor alle lindebomen die schade aan de graven veroorzaken. Is dat wat we willen? Ik heb het stadsdeelhoofd de heer Huisstede afgeraden om dat spoor te volgen. De lindelaan is een van de weinige voorbeelden van een gave laan beplant met oude krimlinden, die in ons land nog te vinden is. Daar moeten we zuinig op zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten