Roemloos einde voor Hengelose lichtlindes



Met een snijbrander werden de verbindingsstukken 
losgemaakt                                                               

Gisteren is begonnen met de sloop van de zogeheten lichtlindes op de Markt. Met veel fantasie deden de huizenhoge stalen gevaartes wel denken aan met lichtjes behangen leilindes, vandaar de naam. Op de valreep van de vorige eeuw werden ze in het kader van de herinrichting van de binnenstad op de Markt geplaatst, maar al binnen enkele jaren bleek het door een architectenbureau ontworpen ‘kunstwerk’ geen succes. Misschien dat het op een industrieterrein, langs een snelweg of bij een stadion wel tot z’n recht was gekomen, maar in de huiskamer van de stad droeg het megalomane volleybalnet – de omschrijving is van de enkele jaren geleden overleden Amsterdamse dichter  Simon Vinkenoog - duidelijk niet bij aan verbetering van de sfeer en de gezelligheid. Volgens Maarten Hollander van de PvdA-fractie was het de verpersoonlijking geworden van het mislukte marktplein, dat al vanaf het begin ook te leiden had van een fantasieloze legoblokkentoren, sombergrijze bestrating en véél te weinig groen.

  

De onttakelde lichtlindes vlak voordat ze tegen de vlakte gingen

In april 2008 besloot de gemeenteraad dat het ding van de Markt verwijderd moet worden en dat het hele plein in de revisie moet. Sommigen waren niet blij met de sloop van het bouwsel en hadden liever gezien dat het naar een betere locatie verplaatst zou worden. Maar niemand wilde een verhuizing betalen en dat is heel begrijpelijk, want als ik me goed herinner hebben alleen al de funderingen destijds een kapitaal gekost. Pro Hengelo deed vorig jaar nog een aardige poging om alleen de hogere delen te slopen en de onderzijde te behouden en van een overkapping en bankjes te voorzien, maar dit idee haalde het niet. En zo belanden de lichtlindes uiteindelijk op de schroothoop van de geschiedenis om daarmee plaats te maken voor echte bomen.