Hengelose prairies

V.l.n.r. wilgenroosje Oldenzaalsestraat, rolklaver en klaproos Marskant,
kleine vos Marskant/Brugstraat, maaier Dennenbosweg

Gisteren spendeerde TCTubantia ruime aandacht aan het verschijnsel stadsprairies in Hengelo. Al jarenlang zijn er rondom het centrum bijna 30 braakliggende terreinen te vinden, plekken waar voortvarend gesloopt is met de bedoeling de ruimte te vullen met nieuwbouw, meestal appartementen. En toen kwam er een kink in de kabel, waardoor het nog heel lang kan duren voordat die nieuwbouw er ook staat. De huizenmarkt is immers totaal ingestort. Met de kantorenmarkt is het al niet anders: meer dan 20 % staat leeg, waarmee Hengelo ruim boven het landelijk gemiddelde zit.

Er wordt veel gemopperd over de kale vlaktes. Sommigen zouden ze graag veranderd zien in parkeerterreinen, maar parkeerruimte is wel het laatste waar gebrek aan is. Twee jaar geleden resulteerde de politieke ergernis in het besluit om de braakliggende terreinen rond het centrum in te zaaien met eenjarige planten zoals zonnebloem en klaproos. Daar is nog weinig van terecht gekomen, want de eigenaren zijn om diverse redenen niet enthousiast. Maar is het eigenlijk wel nodig om ze in te zaaien? De natuur zorgt toch zelf voor een groene aankleding? Helaas wordt dat gezien als onkruid, maar wie goed kijkt ziet er wilde planten groeien met mooie bloemen, zoals het wilgenroosje. Er kan zich een hele gevarieerde flora vestigen, zoals op het terrein aan de Marskant, waar tot de zomer van 2005 het voormalige politiebureau stond. Alleen al daar zijn meer dan 50 soorten van onze inheemse flora te vinden, waaronder rolklaver en klaproos. Er bloeien het hele jaar door planten, die weer vlinders en vogels aantrekken. Het enige dat moet gebeuren is niets! Elk jaar kan het mooier worden; geduld is wat we nodig hebben, en een andere kijk op ‘onkruid’, dat je ook zou kunnen waarderen als inlandse flora.