Eeuwfeest VGO zet Oude Algemene begraafplaats weer in schijnwerpers

Dit jaar is het 100 jaar geleden dat de Vereniging Gemeenschappelijk Onderhoud werd opgericht om de verloedering van de begraafplaats aan de Bornsestraat te stoppen en haar voor de toekomst te behouden. In 1911 was een nieuwe begraafplaats aan de Oldenzaalsestraat aangelegd, en de verwachting was dat de oude binnen afzienbare tijd opgeheven en geruimd zou worden. Dankzij de inzet van de vereniging is dat anders gelopen en kunnen we nu nog steeds genieten van deze bijzondere en waardevolle plek. Daarvoor mogen we de VGO beslist dankbaar zijn.

   De Oude Algemene Begraafplaats is nog steeds een prachtige plek

De vereniging heeft enkele jaren geleden veel kritiek te verduren gehad op de door haar ontwikkelde renovatieplannen met betrekking tot het groen op de begraafplaats. Het ging o.a. over de vraag in hoeverre je de natuur ruimte gunt. Daar kun je verschillend over denken. Het is een kwestie die ook regelmatig elders in de stad, bv. in de Hasseler Es, aangesneden wordt. Na bijstelling van de plannen lijkt het resultaat uiteindelijk bevredigend. Dit voorjaar is hard gewerkt aan de afronding, waarbij nog eens zes nieuwe loofbomen werden aangeplant.

De Oude Algemene Begraafplaats is een van de oudste van ons land en haar wortels gaan waarschijnlijk terug tot in de 13^e eeuw. De begraafplaats is steeds verbonden geweest aan het aanpalende Huys Hengelo, dat in 1821 aan sloop ten offer viel, en waarvan de resten in 1995 zijn opgegraven. De laatste heer van het Huys, baron Adolf Mulert, ligt er begraven in een hoekje links van de ingang. Blijkbaar resteerde er geen geld meer voor een eigen grafzerk, want hij ligt er onder een tweedehandsje: de (aangepaste) grafsteen van zijn overgrootvader. Dat valt te lezen in het door de VGO ter gelegenheid van het eeuwfeest uitgebrachte boek Euwigheid, waarin 27 verhalen staan over even zo vele Hengeloërs die er begraven zijn. Dat is slechts een klein aantal van de 500 overledenen waarvan een naam bekend is, en die 500 is weer een klein deel van de vele duizenden die er sinds de late middeleeuwen begraven zijn. Bij de keuze heeft men zich laten leiden door mensen die op de een of andere manier de aandacht trokken, wat wel tot gevolg had dat de levens van slechts twee vrouwen worden uitgelicht. Dat heeft natuurlijk ook alles te maken met de beperkingen die vrouwen tot ver in de vorige eeuw kregen opgelegd. Dat pleit des te meer voor Frederika ter Horst, die 100 jaar geleden de aanzet gaf tot de oprichting van de VGO en die zich bijzonder heeft ingezet voor het behoud van dit kerkhof.