 |
Waterhoentjes voederen hun laatste twee jongen in de grachten
van Huys Hengelo. De hoge kant maakt het hen niet gemakkelijk.
|
Sinds de grachten van de in 1821 gesloopte havezate Huys Hengelo opnieuw zijn uitgegraven zijn er watervogels naar toe getrokken. Wilde eenden en waterhoentjes zijn het meest talrijk, en in het winterseizoen zijn er veel kokmeeuwen. Er komt ook regelmatig een reiger, en incidenteel zijn er aalscholvers en ijsvogels gesignaleerd. Vorig jaar was er ook een stelletje meerkoeten, maar die zijn verdwenen sinds de gemeente vorige herfst al het riet langs de oevers liet weghalen. Dit voorjaar heeft een stel wilde eenden jongen gekregen. Ook zijn er drie stelletjes waterhoentjes met jong grut. Waterhoentjes bouwen een nest tussen het riet, dat inmiddels weer is aangegroeid. De jongen overleven lang niet allemaal, en dat hoeft ook niet. De sterken redden het, zo zit de natuur nu eenmaal in elkaar. Waterhoentjes eten plantendelen, maar ook insecten en weekdieren. Ze zoeken voedsel zowel in het water als op het land. Vanaf de kant moeten de ouders capriolen uithalen om de jongen te voeren, want de oevers zijn er niet op gebouwd dat de jongen aan land kunnen. Dat is wel een gemis…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten