 |
| Zuidwesthoek in 1991 en rechts de zuidrand in de winter van 1995 |
Aan het begin van de jaren negentig was de oude begraafplaats nog bijna volledig omgeven door het fabrieksterrein van wat eertijds de Heemaf was, die in 1963 door fusie opging in het Holec concern. Gebouwen die dateerden uit o.a. 1938, 1939 en 1940 lagen langs de zuid- en westkant van het achterste deel van het kerkhof. Ze zagen er destijds al erg onttakeld uit. Wie binnen een kijkje kon nemen zag in één van de enorme ruimtes tientallen grote jerricans met god mag weten wat voor inhoud, gestapeld op pallets. Verlaten vastgeprikt aan een wand was een brief over salarisuitbetaling uit 1982 achtergebleven, en verder niets dan leegte, glasscherven, en de geur van het naderende einde. In de winter van 1995 werd de hele boel gesloopt. Aan de noordkant kwamen woningen, aan de westzijde een straat (Wessex) met appartementen, woningen en parkeerplaatsen, terwijl het gebied ten zuiden van het kerkhof na de opgravingen van de resten van het Huys Hengelo een archeologisch reservaat werd met opnieuw uitgegraven grachten. Door al dat water werd het vochtiger op het kerkhof, wat gunstig was voor de groei van paddestoelen en (korst)mossen. Aan water gebonden vogels als wilde eend, aalscholver, reiger en ijsvogel bezochten sindsdien af en toe het kerkhof. De omgeving was opener geworden, maar ook onrustiger. De uil liet zich niet meer zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten